Zalicza się go do najbardziej utytułowanych kolarzy szwajcarskich, jak i do elity światowego kolarstwa. Charakteryzował go waleczny styl jazdy. Swoje największe sukcesy odnosił już w dość późnym wieku - mając 31 lat odniósł zwycięstwo w Tour de France. Został tym samym pierwszym Szwajcarem, który wygrał ten wyścig. Jego największym konkurentem był w czasach jego kariery inny Szwajcar, Hugo Koblet. Jego kariera była ograniczona przez wiele lat tylko do terytorium rodzinnej Szwajcarii, ze względu na II wojnę światową, która toczyła się wtedy w Europie. Podczas startów w Tour de France wygrał łącznie pięć etapów oraz klasyfikację punktową w 1954 roku, a w klasyfikacji generalnej był wtedy drugi. Trzykrotnie brał udział w Giro d’Italia, zajmując trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej w latach 1951–1952 oraz czwarte w 1950 roku. Ponadto wygrał między innymi À travers Lausanne w latach 1940–1942 i 1945, Tour de Suisse w latach 1942, 1948 i 1951, Mistrzostwa Zurychu w 1943 roku, Berner Rundfahrt w latach 1943 i 1949, Tour de Romandie w latach 1948 i 1951, Grand Prix de l'industrie et du commerce de Prato i Grand Prix de Lugano w 1950 roku, La Flèche Wallonne i Liège-Bastogne-Liège w latach 1951–1952, Bordeaux-Paryż w 1953 roku, a pięć lat później był najlepszy w wyścigu Mediolan-Turyn.